 |
ΛΕΜΕΣΟΣ / LEMESOS
|
Jacques Tati
117’ / 1958
Γαλλία / France
Η πρώτη έγχρωμη ταινία του Τατί περιστρέφεται γύρω από τον κοινωνικά αδέξιο αλλά αξιαγάπητο χαρακτήρα του Monsieur Hulot και του δονκιχωτικού του αγώνα ενάντια στη μεταπολεμική μανία της Γαλλίας με τη μοντέρνα αρχιτεκτονική, τη μηχανική αποδοτικότητα και τον αμερικανόφερτο καταναλωτισμό. Ο Ζακ Τατί στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι καλός στη θεωρία, ονειροπόλος και αξιολάτρευτος. Θείος του εννιάχρονου Ζεράρ, που ζει με τους υλιστές γονείς του σε ένα υπερμοντέρνο γεωμετρικό σπίτι με κήπο (τη βίλα Αρπέλ), σε νεόδμητο προάστιο του Παρισιού. Οι γονείς του Ζεράρ, ο κύριος και η κυρία Αρπέλ, είναι περιχαρακωμένοι σε μια μηχανική ύπαρξη που κυλάει ανάμεσα στη δουλειά τους, τους προκαθορισμένους ρόλους των δύο φύλων και την απόκτηση κύρους. Πώς; Αποκτώντας υλικά αγαθά και επιδεικνύοντάς τα με ακαλαισθησία.
Mon Oncle was the first of Tati’s films to be released in colour. It centers on the socially awkward yet lovable character of Monsieur Hulot and his quixotic struggle with postwar France’s infatuation with modern architecture, mechanical efficiency and American-style consumerism. M. Hulot (Jacques Tati) is the day-dreaming, impractical, and adored uncle of young Gérard (nine years old), who lives with his materialistic parents in an ultra-modern geometric house and garden (Villa Arpel) in a new suburb of Paris. Gérard’s parents, M. and Mme. Arpel, are firmly entrenched in a machine-like existence of work, fixed gender roles, and the acquisition of status through possessions and conspicuous display.
Βραβεία / Awards
Βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας / Oscar for Best Foreign Language Film – Academy Awards, 1959
Βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Φεστιβάλ Κανών / Jury Special Prize – Cannes Film Festival, 1958
Υποψήφια για το Βραβείο Palme d’Or – Φεστιβάλ Κανών / Nominated for the Palme d’Or Award – Cannes Film Festival, 1958
Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας / NYFCC Award for Best Foreign Language Film – New York Film Critics Circle Awards, 1958
Βραβείο Κριτικών σαν Καλύτερη Ταινία / Critics Award for Best Film – French Syndicate of Cinema Critics, 1959