Ο κινηματογράφος της Mania Akbari
Από το κάθισμα του οδηγού στο βραβευμένο “10” του Abbas Kiarostami μέχρι την καρέκλα του σκηνοθέτη με τις τις δικές της ταινίες, η Mania Akbari έχει καταφέρει μέσα στην τελευταία δεκαετία να γίνει μια από τις πιο συναρπαστικές φιγούρες του σύγχρονου Ιρανικού κινηματογράφου. Μεταπηδώντας από την υποκριτική στην σκηνοθεσία έχει εμφυσήσει τις προσωπικές της δουλειές με το ίδιο ορμητικό πάθος που χαρακτηρίζει και την ίδια. Οι ταινίες της μιλούν για τον θάνατο, τον πόλεμο, την οικογένεια χωρίς να φοβούνται να εξετάσουν και θέματα όπως η ομορφιά, οι σχέσεις και η ταυτότητα στο Ιράν του σήμερα. Χαρακτηρίζονται από ένα βαθύτατα άμεσο παντρέμα μυθοπλασίας και ρεαλισμού. Η δουλειά της προσελκύει πλέον μεγάλο ενδιαφέρον παγκοσμίως: μόλις πέρσι το καλοκαίρι το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στο Λονδίνο φιλοξένησε αφιέρωμα στις ταινίες της.
Τhe cinema of Mania Akbari
From the driver’s seat in the acclaimed film Ten by Abbas Kiarostami to the director’s chair, filming her own productions, Mania Akbari has managed, during this last decade, to become one of the most fascinating personalities of contemporary Iranian cinema. Switching from acting to filmmaking, she has infused the same passion that characterises her into her personal work. Her films talk about death, war and family without hesitating to look into subjects such as beauty, relationships and identity in today’s Iran. Her films profoundly merge fiction and reality, while her work has captured the interest of the entire world: last year, the British Film Institute hosted a retrospective of her films.